در دنیای امروز، تکنولوژی به ما این امکان را میدهد که به راحتی وسایل خانهمان را کنترل کنیم. یکی از جالبترین و نوآورانهترین روشها برای انجام این کار، استفاده از مدلهای زبان بزرگ (LLM) است. در این بلاگ، قصد دارم از پروژهای که به تازگی انجام دادم صحبت کنم؛ پروژهای که در آن از LLMهای MindsDB برای کنترل LEDها استفاده کردم. بیایید ببینیم چطور این کار انجام شد!
شروع پروژه
در این پروژه آزمایشی، از یک برد آردوینو نانو به عنوان میکروکنترلر اصلی استفاده کردم. آردوینو نانو به دلیل اندازه کوچک و قابلیتهای مناسبش برای پروژههای خانگی بسیار محبوب است. همچنین، من از دو LED برای نشان دادن وضعیتهای مختلف استفاده کردم. این LEDها میتوانند روشن یا خاموش شوند و به راحتی میتوانند نمایانگر وضعیتهای مختلف اتاق باشند.
مهمترین بخش این پروژه، طراحی Prompt مناسب است. Prompt باید شامل تمام حالتها (استیتها) باشد که ما میخواهیم مدل زبان تشخیص دهد. به عنوان مثال، ممکن است بخواهیم LED اول روشن شود یا LED دوم خاموش شود. بنابراین، Prompt باید به گونهای طراحی شود که این دستورات به وضوح بیان شوند.
• "LED اول را روشن کن."
• "LED دوم را خاموش کن."
• "هر دو LED را روشن کن."
این طراحی باعث میشود که مدل زبان بتواند تشخیص دهد که بر اساس ورودی دریافتی، چه کدی باید تولید کند.
چطور کار میکند؟
مراحل کار
حالا بیایید ببینیم این کد از کجا درست میشود و چطور به آردوینو ارسال میشود:
1. ورودی کاربر: کاربر دستوری را وارد میکند (مثلاً "LED اول را روشن کن").
2. ارسال به مدل زبان: این ورودی به مدل زبان ارسال میشود.
3. تولید کد: مدل زبان بر اساس ورودی، کدی مثل "A1" تولید میکند که به معنای روشن کردن LED اول است.
4. ارسال کد به آردوینو: این کد به آردوینو فرستاده میشود.
5. اجرا در آردوینو: آردوینو کد را دریافت کرده و طبق یک سری از شرطها، عملیات مورد نظر را انجام میدهد.
تکنولوژیهای مورد استفاده
در این پروژه از تکنولوژیهای زیر استفاده شده است:
• پایتون: برای ارتباط با مدل و ارسال Prompt.
• سی پلاس پلاس: برای برنامهنویسی میکروکنترلر.
• آردوینو: برای کنترل سختافزار.
• کتابخانه Hey: برای مدیریت ارتباطات.
• MindsDB: سرویس LLM که ما از آن برای پردازش زبان طبیعی استفاده کردیم.
چالشها و راهحلها
چالشها
در طول انجام این پروژه، با چند چالش مواجه شدم:
1. تشخیص دقیق فرمانها: گاهی اوقات مدل نمیتوانست فرمانها را به درستی تشخیص دهد. برای حل این مشکل، سعی کردم Prompt را دقیقتر طراحی کنم و مثالهای بیشتری را ارائه دهم.
2. تاخیر در پاسخدهی: برخی اوقات تاخیر در ارسال دادهها باعث میشد که LEDها با تاخیر روشن یا خاموش شوند. برای رفع این مشکل، سرعت ارتباط سریال را افزایش دادم.
راهحلها
با اعمال تغییرات در طراحی Prompt و بهینهسازی کد آردوینو، توانستم عملکرد سیستم را بهبود ببخشم و مشکلات پیش آمده را حل کنم.
نتیجهگیری و آینده پروژه
حالا سوال اینجاست که نظرتان چیست؟ آیا اگر این پروژه تحت یک فریمورک منتشر شود، جذاب و کاربردی خواهد بود؟ در این حالت، هر کسی میتواند با کمی کدنویسی و سیمکاری، اتاقش را هوشمند کند. 🚀
گامهای آینده
برای گسترش این پروژه، میتوانم چند ویژگی جدید اضافه کنم:
• کنترل از راه دور: اضافه کردن قابلیت کنترل از طریق اینترنت یا اپلیکیشن موبایل.
• تشخیص صدا: استفاده از مدلهای صوتی برای کنترل LEDها با صدای کاربر.
• ادغام با دیگر وسایل خانگی: گسترش سیستم برای کنترل دیگر وسایل الکتریکی مانند فنها یا چراغهای سقفی.